.......

Dün akşam bitirdim Gizli Anların Yolcusu' nu.. kitap hakkında tek bir şey söylemem gerekse Ayşe Kulin' in içine şeytan kaçmış:):) Yani işin esprisi bir yana da bugüne kadar Ayşe Kulin' in tüm kitaplarını gözüm kapalı bana okusalar onun yazdığını hemen anlardım herhalde. Sabitleşmiş uslübü, yalın anlatımı, kendinden bir şey bulacağın bir ufak parça. Ama bu kitap çok farklı. Üstünde Ayşe Kulin yazmasa inanmam onun yazdığına. Kötü bir kitap asla değil. Yine mutlaka yaşanmışlıklara değiniyor. Sadece bize biraz uzak hayatlar diyelim:) Kitabın en büyük özelliği ise elinizden bırakamayaşınız. Sürekli aklınız peki şimdi ne olacak sorusuna cevap arıyor. Bence yine de okumalısınız biraz değişik duygular hissettirse de kendini okutmayı biliyor bu kitap...

Bu aralar algılarım pek bir açık sanki..İnsanların asıl söylemek istediğiyle diline yansıyanı pek bir görür, hisseder oldum. Aslında hepimiz öyle değil miyiz? Suratımızda bir maske sabah başka rol, öğlen başka, akşam bambaşka..Kendimiz gibi olabildiğimiz dakikalar çok sınırlı. Belkide sadece uykularımızda. O da bilnçaltında gizlediklerinin dışa vurumuyla rüyalarda.. Tahammül edemediğim ise salak yerine konmak. Dışarıdan bakılınca neye benziyorum ki..Elbette söylenenlerin altında yatanları , arkasına saklananları çok iyi biliyorum. Sonra şaşırıyor insanlar. Sen nerden biliyorsun diye soruyorlar? Eh be salak bir bak kendine tek akıllı sen misin diye sormazlar mı adama????

neyse konuyu güzel arkadaşımın güzel fotoğrafıyla kapatalım da keyfimiz yerine gelsin:)

PS: Bizim iş yeri